Κάντε κάτι

Τα αμαρτήματα των Windows 7

Με τα Windows 7, η Microsoft επιβάλλει νομικό έλεγχο πάνω στον υπολογιστή σου και χρησιμοποιεί την ισχύ του για να κακοποιήσει τους χρήστες υπολογιστών.

Εκπαίδευση

"Δώσε σ' έναν άνθρωπο ένα ψάρι και θα τον ταΐσεις για μια ημέρα. Δίδαξέ του πώς να ψαρεύει και τον ταΐζεις για μια ζωή."

Όλο και περισσότερο αναμένουμε οι υπολογιστές να είναι χρήσιμα εργαλεία για τη μόρφωση των παιδιών μας. Σήμερα όμως, τα περισσότερα παιδιά των οποίων η εκπαίδευση συμπεριλαμβάνει υπολογιστές, διδάσκονται να χρησιμοποιούν τα προϊόντα μιας εταιρείας: Της Microsoft. — Η Microsoft ξοδεύει μεγάλα χρηματικά ποσά σε marketing αλλά και πιέζοντας πολιτικούς έτσι ώστε να έχει την υποστήριξη των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

Πώς το ιδιοταγές λογισμικό επιτίθεται στην εκπαίδευση

Σύνδεσμος στο αμάρτημα της 'Εκπαίδευσης'

Η μόρφωση των παιδιών αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό ρεύμα προσόδων για τη Microsoft και μια στρατηγική ευκαιρία μα ενσωματώσει τα προϊόντα της στις ζωές των μελλοντικών ενηλίκων. Με το να παρασύρει τα σχολεία στο να διδάσκουν τους μαθητές χρησιμοποιώντας τα Windows και σχετικό λογισμικό, η Microsoft μπορεί να κάνει τους γονείς να αισθάνονται υποχρεωμένοι επίσης να παράσχουν το ίδιο λογισμικό στο σπίτι. Πού αλλού βλέπουμε μια εταιρεία να μπορεί με τέτοιον τρόπο να βάζει τα διαφημιζόμενα και επώνυμα προϊόντα της μπροστά στα παιδιά ως απαιτούμενα ;

Πολλές πολιτείες στις ΗΠΑ καμαρώνουν για το πώς συνεργάζονται με τη Microsoft, είτε αγνοώντας, είτε μην καταλαβαίνοντας τη διαβρωτική επίδραση που έχει στις κυβερνήσεις τους η αποδοχή δώρων από αυτή την τεράστια εταιρεία. Επειδή το λογισμικό της Microsoft είναι ιδιοταγές (proprietary), είναι ασύμβατο με την εκπαίδευση.— Οι χρήστες είναι απλώς παθητικοί καταναλωτές στην αλληλεπίδρασή τους με τα Windows. Τους είναι νομικώς απαγορευμένο να προσαρμόσουν το λογισμικό για να λύσουν ένα συγκεκριμένο πρόβλημα ή να ικανοποιήσουν την πνευματική τους περιέργεια εξετάζοντας τον πηγαίο του κώδικά. Μια εκπαίδευση που αξιοποιεί την ισχύ των υπολογιστών πρέπει να είναι μέσο για ελευθερία και δύναμη και όχι λεωφόρος μέσω της οποίας μια εταιρεία επιβάλλει το μονοπώλιό της με μεθόδους κατήχησης.

Απ' την άλλη μεριά, το ελεύθερο λογισμικό προσφέρει στα παιδιά μια οδό ενδυνάμωσης με το να τα ενθαρρύνει να εξερευνούν και να μαθαίνουν. Πουθενά δεν ήταν σημαντικότερη η υπόσχεση του ελεύθερου λογισμικού ως μια πλατφόρμα μάθησης, από το σχέδιο του 'Ενός Φορητού Η/Υ Ανά Παιδί' (OLPC: One Laptop per Child). Το project ξεκίνησε από τον καθηγητή του MIT Nicholas Negroponte το 2003 και η ιδέα ήταν να αποκτήσουν τα παιδιά όλου του κόσμου προχωρημένη εκπαίδευση, αξιοποιώντας το συνδυασμό τεχνολογιών πληροφορίας και ελευθερίας. Το project στόχευε να παράγει συσκευές χαμηλού κόστους (ξεκινώντας από μία που αποκαλούνταν XO), έτσι ώστε εκατομμύρια παιδιών να έχουν πρόσβαση σ' αυτές και ελεύθερο λογισμικό, ώστε να έχουν τις κρίσιμες ελευθερίες να εξερευνούν και να μοιράζονται το λογισμικό τους.

Τότε κατόπιν πιέσεων από τη Microsoft, ο Negroponte πήρε πίσω τη δέσμευση του εγχειρήματος για ελευθερία και ανακοίνωσε ότι το μηχάνημα θα ήταν επίσης μια πλατφόρμα για να εκτελείται το μη ελεύθερο λειοτυργικό σύστημα Windows XP.

Η Microsoft δεν είναι η μόνη απειλή για την εκπαίδευση. Η Adobe και Apple κατέχουν και οι δυο γερές θέσεις στη εκπαίδευση ακόμη και πάνω στα Windows. Τα ιδιοταγή προγράμματα αναπαραγωγής Flash και Sockwave της Adobe και τα Quicktime και iTunes της Apple χρησιμοποιούνται ευρέως από εκπαιδευτικό λογισμικό.

Η Microsoft στοχεύει τώρα σε κυβερνήσεις που έχουν αγοράσει φορητά XO, σε μια προσπάθεια να αντικαταστήσει το ελεύθερο λογισμικό με τα Windows. Μένει να δούμε σε ποιο βαθμό θα επιτύχει η Microsoft. Όμως με όλη αυτή την πίεση, η Microsoft έχει βλάψει ένα εγχείρημα που έχει διανείμει περισσότερους από 1 εκατομμύριο φορητούς Η/Υ που τρέχουν ελεύθερο λογισμικό και έχει εκμεταλλευτεί τις χαμηλού κόστους πλατφόρμες ώστε να κάνει φτωχά παιδιά απ' όλο τον κόσμο να εξαρτώνται από τα προϊόντα της. Το OLPC απειλεί να γίνει ακόμη ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η Microsoft πείθει κυβερνήσεις παγκοσμίως ότι μια εκπαίδευση που περιλαμβάνει υπολογιστές πρέπει να είναι συνώνυμη με μια εκπαίδευση που χρησιμοποιεί τα Windows. Για να το εμποδίσουμε αυτό, είναι ζωτικό να εργαστούμε για να μεγαλώσουμε την παγκόσμια επίγνωση του κακού που προξενεί στη μόρφωση των παιδιών η ενασχόληση της Microsoft μ' αυτήν. Ένας καλός τρόπος να το πετύχουμε είναι με κατεβάζωντας την εφαρμογή Sugar (ζάχαρη) και βοηθώντας ένα παιδί στην περιοχή μας να βιώσει το ελεύθερο λογισμικό.

Πώς το ελεύθερο λογισμικό αντιμάχεται τα παραπάνω; Ελευθερία 1: Η ελευθερία να μελετάς πώς δουλεύει το πρόγραμμα και να το αλλάζεις για να κάνει αυτό που επιθυμείς.

Επιπλέον μελέτη: Γιατί πρέπει να χησιμοποιείται αποκλειστικά ελεύθερο λογισμικό στα σχολεία.

Η Microsoft συμπαθεί το DRM.

Η Διαχείριση Ψηφιακών Περιορισμών (Digital Restrictions Management - DRM) είναι τεχνολογικά μέτρα που περιορίζουν αυτά που οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν με τους υπολογιστές τους. Το DRM είναι ενσωματωμένο στην καρδιά των Windows 7, και πολλές υπηρεσίες της Microsoft επιβάλλουν το DRM στους χρήστες. Σε κάποιες περιπτώσεις, η Microsoft έχει προσθέσει αυτούς τους περιορισμούς κατ' εντολή των τηλεοπτικών εταιρειών, του Χόλυγουντ και της μουσικής βιομηχανίας. Σε άλλες περιπτώσεις το DRM της Microsoft πάει παραπέρα από τις απαιτήσεις αυτών των εταιρειών, υπονοώντας ότι απλά η εταιρεία χρησιμοποιεί το DRM για να δημιουργήσει εξάρτηση από τον προμηθευτή. Άσχετα με το αν η Microsoft είναι απλώς ένας ακόμη συνωμότης με τις μεγάλες εταιρείες Μέσων ή ένας υπερασπιστής του DRM από δικά της συμφέροντα, το αποτέλεσμα για τους χρήστες λογισμικού είναι το ίδιο...

Χρησιμοποιώντας τα Windows 7, παραδίδεις τον έλεγχο του υπολογιστή σου στα Μέσα.

Σύνδεσμος στο αμάρτημα της 'Διαχείρισης Ψηφιακών Δικαιωμάτων'

Ο μονομανιακός φόβος των μεγάλων εταιρειών Μέσων είναι ότι οι άνθρωποι θα μοιράζονται τα ψηφιακά μέσα με τους φίλους τους, χτίζοντας μια ελεύθερη δημόσια βιβλιοθήκη από έργα πολιτισμού. Οι δημόσιες βιβλιοθήκες είναι θαυμάσια ιδρύματα και σε μια ψηφιακή εποχή γίνονται σχεδόν θαυματουργά: Μπορούμε τώρα να προσφέρουμε παγκόσμια πρόσβαση στην ανθρώπινη γνώση και κουλτούρα—, ή τουλάχιστον σε ο,τιδήποτε έχει δημοσιευθεί—, με ελάχιστο ή καθόλου κόστος. Το εκπληκτικό είναι ότι τα παραπάνω είναι σχεδόν αυτόματα: Άπαξ και οι άνθρωποι μπορούν να μοιράζονται ελεύθερα με τους φίλους τους πάνω σε ένα παγκόσμιο δίκτυο, έχεις αποκτήσει μια ψηφιακή δημόσια βιβλιοθήκη. Τα διαπροσωπικά ομότιμα δίκτυα (Peer to Peer networks) είναι ένα παράδειγμα ψηφιακής βιβλιοθήκης και ο παγκόσμιο ιστός ένα άλλο. Η αξία αυτών των βιβλιοθηκών για το κοινό είναι ιστορική και δεν μπορεί να μετρηθεί. Όμως οι εταιρείες Μέσων εξυπηρετούν μετόχους και όχι το ευρύ κοινό και ως εκ τούτου είναι αρκετά έτοιμες να καταστρέψουν εν τη γεννήση κάθε φορέα ή μέσο που μπορεί να παρέμβει στα κέρδη τους. Ο προσωπικός υπολογιστής έχει φτιαχτεί έτσι ώστε εκ των βάσεών του να κάνει το διαμοιρασμό των πληροφοριών γρήγορο και εύκολο. Έτσι προκειμένου να μπορούν οι εταιρείες Μέσων να περιορίζουν το διαμοιρασμό, χρειάζονται την πλήρη συνεργασία τον δημιουργών λογισμικού στο βαθύτερο επίπεδο. Κι εδώ μπαίνει η Microsoft.

Προκειμένου να εμποδίσουν εντελώς το διαμοιρασμό, οι εταιρείες Μέσων χρειάζονται δύο πράγματα από τη Microsoft:

  • Πρώτα, έπρεπε να εξασφαλίσουν ότι κάθε εξερχόμενο ψηφιακό σήμα ισ ακριβώς τόσο κλειδωμένο όσο η μουσική ή το απόσπασμα ταινίας που υπόκειται σε περιορισμό DRM. Διαφορετικά,θα μπορούσες απλά να βάλεις μια ταινία στον υπολογιστή, να στείλεις την έξοδο σε μια άλλη συσκευή (π.χ. σε μια ψηφιακή βιντεοκάμερα) και να πατήσεις "εγγραφή". Έτσι τα Windows, όταν παίζεται ένα αρχείο που υπόκειται σε DRM, συνεχώς ελέγχουν για να εξασφαλίσουν ότι κάθε συσκευή συνδεδεμένη με τον υπολογιστή συνεργάζεται με τους περιορισμούς DRM. Αυτό το "αντί-προσόν" αποκαλείται

    • Προστατευμένο Μονοπάτι Μέσων (Protected Media Path). Η Microsoft το πρωτοπαρουσίασε με τα Vista, και το συνεχίζει στα Windows 7.

    • Δεύτερον, οι εταιρείες μέσων χρειάζονταν από τη Microsoft να εμποδίζει άλλα προγράμματα από το να παρακολουθούν την διεργασία αναπαραγωγής και να υποκλέπτουν τον ήχο και το video σε μια αποκρυπτογραφημένη μορφή. Άλλωστε παραμένει πάντα ο δικός σου υπολογιστής και (όσο κι αν οι εταιρείες Μέσων το απεχθάνονται) μπορείς να εγκαταστήσεις και να εκτελέσεις οποιαδήποτε εφαρμογή επιθυμείς. Τα Vista και τα Windows 7 κλείνουν αυτή την "πολεμίστρα" παρακολουθώντας όλες τις εφαρμογές που τρέχουν την ώρα που παίζει ένα αρχείο μέσων που "προστατεύεται" από DRM. Αν τα Vista ή τα Windows 7 ανακαλύψουν μια μη εγκεκριμένη εφαρμογή να εκτελείται στο παρασκήνιο, το κομμάτι ή το βίντεο απλά θα πάψουν να παίζουν. Στην πράξη, η κρυπτογράφηση των περισσότερων δημοφιλών σχεδίων DRM (συμπεριλαμβανομένων του DVD και του Blu ray) έχει σπάσει και στο διαδίκτυο κυκλοφορούν ελεύθερα αντίγραφα από σχεδόν κάθε φίλμ ή μουσική που υπάρχει. Αλλά οι χρήστες των Windows 7 ή των Vista έχουν ακόμη κώδικα που τρέχει στον υπολογιστή τους—συνεχώς και προσπαθεί να περιορίσει το βασικό τους δικαίωμα να μοιραστούν ψηφιακά Μέσα ο ένας με τον άλλον και την δύναμή τους να δημιουργούν βιβλιοθήκες.

    Αυτοί οι περιορισμοί έχουν πάει παραπέρα απ' ό,τι πολλοί θα περίμεναν. Για παράδειγμα, κατ' απαίτηση του NBC, η Microsoft εμπόδισε τους χρήστες του Κέντρου Μέσων των Windows από το να καταγράφουν τηλεοπτικές εκπομπές που το NBC δεν επέτρεπε, ακόμη κι αν η εγγραφή είναι ένα χαρακτηριστικό που συμπεριλαμβάνεται στο Κέντρο Μέσων των Windows. Οι ίδιοι ισχυρίστηκαν ότι απλώς ακολουθούσαν τους κανονισμούς της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Επικοινωνιών (FCC), αν και το Δεύτερο Περιφερειακό Εφετείο έκρινε ότι η FCC δεν έχει την εξουσία να θεσπίζει τέτοιους κανονισμούς.

    Η Microsoft προσθέτει περιορισμούς DRM ακόμη και σε περιπτώσεις που οι εταιρείες Μέσων τα έχουν για τα καλά παρατήσει. Αυτή τη χρονιά (2009), αφού κάθε μεγάλο διαδικτυακό κατάστημα μουσικής εγκατέλειψε τους περιορισμούς DRM, η Microsoft εγκαινίασε ένα ηλεκτρονικό μουσικό κατάστημα για κινητά τηλέφωνα επιβαρυμμένο από το DRM — Αυτή η υπηρεσία μουσικής έχει έναν ειδικά γοητευτικό περιορισμό: Πολλοί άνθρωποι αλλάζουν κινητά τηλέφωνα κάθε 6 μήνες με ένα χρόνο, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να μεταφέρουν τραγούδια από το ένα τηλέφωνο στο επόμενο. Αν αλλάζεις συσκευές τηλεφώνου κάθε εξάμηνο, τότε χάνεις τη μουσική σου κάθε εξάμηνο. Αλλά, το σημαντικότερο, αυτό αυτό είναι ένα επίπεδο στο DRM που οι εταιρείες μουσικής έχουν πλέον πάψει να απαιτούν. Έτσι αποδεικνύεται ότι η Microsoft έχει τους δικούς της λόγους για να προωθήσει το DRM: Το μονοπώλιο. Επειδή οι περιορισμοί DRM δημιουργούν τεχνητή ασυμβατότητα, αποτελούν ένα τέλειο εργαλείο για να "δέσει" τους χρήστες μιας υπηρεσίας σε ένα συγκεκριμένο προϊόν. Όταν ο κόσμος αγοράζει μουσική από μια υπηρεσία της Microsoft, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλο μέσο αναπαραγωγής (όπως π.χ. το iPod). Ακόμη κι όταν η Microsoft εισήγαγε το δικό της μέσο αναπαραγωγής, το "Zune", το Zune δεν έπαιξε κομμάτια με την εγγύηση "Παίζει στα σίγουρα" του DRM της Microsoftπου είχαν πωληθεί από άλλες υπηρεσίες μουσικής (συμπεριλαμβανομένης της υπηρεσίας MTV URGE που είναι ενσωματωμένη στον Windows Media Player 11). Η πίεση από μεγάλες εταιρείες μέσων δεν είναι ο μόνος λόγος που η Microsoft "σπρώχνει" το DRM. Το Μονοπώλιο είναι η κεντρική στρατηγική επιχειρήσεων της Microsoft και το DRM είναι ένας σπουδαίος τρόπος να το επιδιώξει κανείς.

    Η Microsoft δεν είναι η μόνη ένοχος εταιρεία. Η Apple,μέσω του λολογισμικού της iTunes, και με τα Macintosh, iPod, iPhone και τις συσκευές Apple TV επίσης επιβάλλει το DRM στους χρήστες. Η Adobe και η Sony ακόμη επιβάλλουν το DRM στον κόσμο. Αλλά η Microsoft είναι ένας εξαιρετικά επιθετικός χρήστης του DRM και η ενσωμάτωσω των περιορισμών DRM στα βαθύτερα επίπεδα των Windows 7 είναι ένας λόγος κλειδί για να μην τα αγοράσετε.

    Το Ελεύθερο λογισμικό, από την ίδια τη φύση του, δεν υποστηρίζει το DRM — αν περιοριμοί DRM προστιθόταν στο Ελεύθερο λογισμικό, οι χρήστες και οι προγραμματιστές θα έβρισκαν έναν τρόπο να το αφαιρέσουν.

    Επιπλέον μελέτη: Αντιτιθέμενοι στη Διαχείριση Ψηφιακών Δικαιωμάτων (DRM)

Ασφάλεια

Η ασφάλεια του υπολογίστη και του δικτύου σας εξαρτάται από δυο πράγματα: Από το τί κάνετε εσείς για να ασφαλίσετε τους υπολογιστές και το δίκτυό σας και από το τί κάνουν όλοι οι άλλοι για να ασφαλίσουν τους υπολογιστές και τα δίκτυά τους. Δεν αρκεί να διατηρείτε εσείς ασφαλές το δίκτυό σας. Αν άλλοι δεν διατηρούν την ασφάλειά τους, είμαστε όλοι πιο τρωτοί στην επίθεση. Όταν πολλοί μη ασφαλείς υπολογιστές συνδέονται στο Ίντερνετ, τα 'προγράμματα-σκουλήκια' εξαπλώνονται γρηγορότερα και σε ευρύτερη κλίμακα, είναι πιο εύκολο να εξαπολυθούν κατανεμημένες επιθέσεις 'άρνησης υπηρεσιών' και οι αποστολείς 'μηνυμάτων-σκουπιδιών' (spam) έχουν πιο πολλές πλατφόρμες από τις οποίες μπορούν να στέλνουν μηνύματα. Όσο λιγότερο ασφαλής είναι ο μέσος υπολογιστής στο Ίντερνετ, τόσο λιγότερο ασφαλής είναι ο δικός σας υπολογιστής."

-- Bruce Schneier

Το ιδιοταγές λογισμικό είναι εμφύτως λιγότερο ασφαλές απ' το ελεύθερο λογισμικό

Σύνδεσμος στο αμάρτημα της 'Ασφάλειας'

Αλλά πώς ξέρετε αν ο υπολογιστής σας είναι ασφαλής; Αν χρησιμοποιείτε ιδιοταγές λογισμικό, δεν ξέρετε! Με το ελεύθερο λογισμικό, ακόμη κι αν εσείς δεν έχετε τις ικανότητες να αξιολογήσετε το λογισμικό, μπορείτε να είστε βέβαιος ότι κάποιος άλλος μπορεί.

Τα Windows έχουν μακρά ιστορία από ευπάθειες στην ασφάλεια, καθιστώντας δυνατή την εξάπλωση ιών και επιτρέποντας σε απομακρυσμένους χρήστες να πάρουν τον έλεγχο των υπολογιστών άλλων, ώστε να τους χρησιμοποιήσουν προκειμένου να στείλουν 'μηνύματα-σκουπίδια' με κατάλληλα προγράμματα ('δίκτυα από ρομπότ': botnets). Εφόσον το λογισμικό είναι μυστικό, όλοι οι χρήστες εξαρτώνται από τη Microsoft για να διορθώσει αυτά τα προβλήματα -- αλλά η Microsoft έχει κατά νου τα δικά της ενδιαφέροντα για την ασφάλεια και όχι εκείνα των χρηστών.

Το 2005, ανακαλύφθηκε μια ευπάθεια που επηρεάζει όλες τις εκδόσεις των Windows, από τα Windows 3.0, που βγήκαν το 1990, μέχρι τα Windows Server 2003 R2 από το Δεκέμβρη του 2005, με τα XP και μεταγενέστερες εκδόσεις να είναι πιο άσχημα επηρεασμένες. Το πρόβλημα, έχει να κάνει με το μορφότυπο εικόνας Windows Metafile (WMF), ένα μορφότυπο (format) που χρησιμοπιείται για εικόνες clip-art και διανυσματικά γραφικά. Αρχεία που περιέχουν ειδικά φτιαγμένους 'κωδικούς διαφυγής' επιτρέπουν να εκτελείται αυθαίρετος κώδικας όταν προβάλλονται τα αρχεία εικόνας.

Ο ερευνητής ασφάλειας, Steve Gibson, πιστεύει επίσης ότι το ελάττωμα μπορεί να είναι σκόπιμο.

Οι περιπτώσεις που μπορεί να προβληθούν τέτοια αρχεία είναι πολλές:

  • Καθώς βλέπουμε έναν ιστότοπο με τον Internet Explorer.
  • Κατά την προεπισκόπηση μιας εικόνας στην επιφάνεια εργασίας ή χρησιμοποιώντας την Εξερεύνηση των Windows.
  • Βλέπωντας ένα μολυσμένο μήνυμα στο Outlook ή στο Outlook Express της Microsoft.

Η Microsoft εισήγαγε ακόμη μια καινούργια κλάση κακόβουλου λογισμικού, τον ιό των μακροεντολών -- επιτρέποντας σε φαινομενικά αθώα λογιστικά φύλλα και έγγραφα επεξεργαστή κειμένου να περιέχουν κακόβουλο κώδικα στο Microsoft Office.

Κομμάτι του όλου θέματος της ασφάλειας των Windows προέρχεται από το γεγονός ότι πολλές εφαρμογές χρησιμοποιούν και απαιτούν λογαριασμούς με προνόμια διαχειριστή -- και αυτοί οι λογαριασμοί διαχειριστή επίσης δίνουν τη δυνατότητα σε κακόβουλο λογισμικό να επιτεθεί στο λειτουργικό σύστημα.

Στο ελεύθερο λογισμικό αυτό θα αντιμετωπιζόταν τόσο ως τεχνικό θέμα όσο και ως κοινωνικό πρόβλημα -- αν το λογισμικό χρειάζεται να κάνει πράγματα ως διαχειριστής, πρέπει να υπάρχει καλός λόγος γι' αυτό. Και αν εμποδίζει τους χρήστες να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να ρισκάρουν την ιδιωτικότητα και την ασφάλειά τους, τότε είναι αντικοινωνικό.

Το μονοπώλιο της Microsoft

Η Microsoft έχει βρεθεί ένοχος για μονοπωλιακή συμπεριφορά σε όλο τον κόσμο. Με τα Windows Vista, η Microsoft συνεργάστηκε με τους κατασκευαστές PC για να ανεβάσουν σημαντικά τις απαιτήσεις σε υλικό (hardware) για την εμπειρία του μέσου χρήστη, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να χρειαζόταν καινούργιο υπολογιστή προκειμένου να τρέχουν το νέο Λειτυυργικό Σύστημα.

Το μονοπώλιο της Microsoft επηρεάζει την ελευθερία σου

Σύνδεσμος στο αμάρτημα του 'Μονοπωλίου'

Οι πρώιμες εκδόσεις των Windows 3.1, που βασιζόταν σε μια έκδοση τους λειτουργικού συστήματος DOS η οποία έπρεπε να υπάρχει από κάτωέβγαζαν ένα λάθος αν ανακάλυπταν ένα σύστημα DOS όχι της Microsoft, όπως το DR-DOS της Digital Research. Κάποια στιγμή ο Διευθύνων Σύμβουλος της Microsoft ο Bill Gates, σε ένα εσωτερικό σημείωμα έλεγε: "Ποτέ δεν μου στείλατε μια απάντηση στην ερώτηση τί πράγματα θα έκανε μια εφαρμογή ώστε να τρέχει σε MS-DOS και όχι σε DR-DOS. Υπάρχει κάποιο [sic] χαρακτηριστικό που έχουν που θα μπορούσε να μπεί στο δρόμο μας;" με τον ανώτερο αντιπρόεδρο Brad Silverberg να στέλνει αργότερα ένα άλλο σημείωμα που έλεγε: "Αυτό που [ο χρήστης] υποτίθεται ότι θα κάνει είναι να αισθάνεται άβολα και όταν έχει προβλήματα να υποψιάζεται ότι το πρόβλημα είναι το DR-DOS και να πηγαίνει να αγοράζει το MS-DOS."

Η Microsoft πρόσφατα προσπάθησε να πουλήσει μια ομάδα πατεντών που μπορεί να έκαναν το GNU/Linux να δεχθεί αδικαιολόγητη επίθεση από εταιρείες ή ιδιώτες που θεωρούσαν ότι παραβίαζε τις πατέντες τους (patent-trolls: Καλικάντζαροι των πατεντών). Όμως οι πατέντες εξαγοράστηκαν τελικά από το Δίκτυο Ανοιχτής Καινοτομίας, μια ομάδα με πατέντες που προστατεύουν το ελεύθερο λογισμικό.

Στους πρόσφατους μήνες, έχουμε δεί ότι η Amazon.co.uk ξεκινά να κάνει τις επιστροφές χρημάτων από τα Windows γρήγορες και εύκολες για τους χρήστες GNU/Linux που αγοράζουν μικρούς φορητούς υπολογιστές (netbboks). Το αν αυτό θα γίνει μια αυξανόμενη μόδα, ποιός το ξέρει;

Χειρότερα, οι περισσότεροι κατασκευαστές PC ακόμη δεν σου δίνουν την ευκαιρία να αγοράσεις μηχάνημα χωρίς τα Windows

Ο Bill Gates προς τον Ιησού: "Συγγνώμη Χριστέ. Έχεις άδεια μόνο για πέντε καρβέλια ψωμί και δυο ψάρια."

“Συγγνώμη Χριστέ. Έχεις άδεια μόνο για πέντε καρβέλια ψωμί και δυο ψάρια.”

Παραδοσιακά, το να χτίζεις το δικό σου μηχάνημα ήταν ένας τρόπος να γλιτώνεις το φόρο των Windows.Η Microsoft έχει καταφέρει να το πειράξει κι αυτό. Ιστοσελίδες όπως το NewEgg έχουν πολλές από τις καλύτερες προσφορές τους συνδεδεμένες με το να αγοράσεις μια OEM κόπια των Windows, τιμωρώντας έτσι όσους ενεργά προσπαθούν στο όνομα της ελευθερίας να αποφύγουν τη Microsoft και άλλες εταιρείες μονοπωλιακού λογισμικού.

Το μονοπώλιο των Windows δεν είναι απλώς περιορισμένο στην άμεση επίδραση των προϊόντων της Microsoft: πολλοί κατασκευαστές υπολογιστών δίνουν μόνο μηχανήματα με Windows και εξαιτίας των συμφωνιών διάθεσης με άλλες εταιρείες λογισμικού φορτώνουν τον υπολογιστή με μια ποικιλία μονοπωλιακού λογισμικού, συμπεριλαμβανομένων δοκιμαστικών προσφορών από παρόχους Internet και άλλα σκουπίδια.

Το Ελεύθερο Λογισμικό δεν έχει αυτό το πρόβλημα: Δεν μπορεί να υπάρξει μονοπώλιο στο ελεύθερο λογισμικό, επειδή ο καθένας έχει τον πηγαίο κώδικα και ο καθένας μπορεί να αλλάξει το λογισμικό και να διανείμει τροποποιημένες εκδόσεις. Ενώ μερικοί μεγάλοι κατασκευαστές PC φλερτάρουν με την ιδέα να πουλάνε υπλογιστές που τρέχουν GNU/Linux, όλοι οι σημαντικοί κατασκευαστές PC προωθούν ακόμη έντονα τη χρήση μονοπωλιακού λογισμικού, λόγω της σχέσης τους με τη Microsoft.

Επιπλέον μελέτη: Η Αντιμονοπωλιακή (antitrust) Δίκη της Microsoft και το Ελεύθερο Λογισμικό

Η Microsoft αντιτίθεται στα πρότυπα...

Τα πρότυπα (standards) είναι σημαντικά. Με τα πρότυπα, οι χρήστες ποικίλων υπολογιστικών περιβαλλόντων μπορούν να μοιραστούν πληροφορίες. Αυτό επίσης απαλλάσει τους χρήστες από την εξάρτηση από τους προμηθευτές. Είναι δε πιο εδραιωμένο στο χώρο των εγγράφων γραφείου, όπου ολόκληρες κυβερνήσεις, τόσο σε πολιτειακό όσο και σε εθνικό επίπεδο, έχουν πάρει αποφάσεις βασισμένες στη αντοχή των πληροφοριών τους στο μέλλον.

Οι επιθέσεις της Microsoft εναντίον του OpenDocument

Σύνδεσμος στο αμάρτημα των 'Προτύπων'

H Microsoft προσπαθεί να μπλοκάρει ένα καθιερωμένο, ελεύθερο και ανοιχτό μορφότυπο (format) με το να προωθεί εντονότατα ένα άλλο, πάνω στο οποίο έχουν πολύ περισσότερο έλεγχο και χρησιμοποιούν όλη την ισχύ τους στην άσκηση παρασκηνιακής πολιτικής πίεσης ('λόμπινγκ'), προκειμένου να το παραμερίσουν μέσω των διαδικασιών προτυποποίησης, καταστρέφοντας τις υπολήψεις των ίδιων των οργανισμών προτυποποίησης από τους οποίους ζητάνε έγκριση. Η Microsoft προκαλεί την ύπαρξη των υπαρχόντων προτύπων OpenDocument (Ανοιχτού Εγγράφου) για έγγραφα γραφείου με το δίκό της μορφότυπο OpenXML για εφαρμογές γραφείου, το οποίο υλοποιείται επακριβώς από το λογσιμικό Microsoft Office, αντί για ένα πιο γενικό πρότυπο.

Σε αντίθεση με το OpenDocument, που είναι καλά υποστηριγμένο και ανεξάρτητο από την πλατφόρμα, το μορφότυπο της Microsoft υποστηρίζεται μόνο από ιδιοταγές (proprietary) λογσιμικό από έναν φορέα-προμηθευτή, και επειδή έχει σχεδιαστεί για να υλοποιεί κάθε σφάλμα, ανωμαλία και ιστορικό γνώρισμα του λογισμικού Office της Microsoft, οι προδιαγραφές για να υλοποιήσει κανείς το OOXML είναι πάνω από 6000 σελίδες σε μέγεθος, κάνοντας πολύ δυσκολότερο σε άλλο λογισμικό να εφαρμόσει το εν λόγω μορφότυπο.

Τα έγγραφα γραφείου δεν είναι η μόνη περιοχή που η Microsoft έχει καταφερθεί ενάντια στα πρότυπα. Η Microsoft έχει κάνει κατάχρηση της μονοπωλιακής της θέσης στο διαδίκτυο, με το να κάνει τον περιηγητή (browser) της: Internet Explorer να υποστηρίζει μόνο ένα υποσύνολο των δημοσιοποιημένων προτύπων του Ιστού (web) την ώρα που υποβάλλει τους χρήστες σε μια κατώτερη εμπειρία όταν χρησιμοποιούν κάποιον εναλλακτικό φυλλομετρητή. Στην Ευρώπη, η Microsoft εξαναγκάστηκε να προσφέρει μια 'οθόνη ψηφοφορίας' εναλλακτικών περιηγητών ιστού (web browser) στο χρήστη, κατά την εγκατάσταση των Windows 7, προκειμένου να πάψει υποχρεωτικά το μονοπώλιο της Microsoft στους Φυλλομετρητές.

Με τα ελεύθερα μορφότυπα είναι επίσης σημαντικό να εξασφαλίσει κανείς ότι χρησιμοποιεί και ελεύθερο λογισμικό. Τα ελεύθερα πρότυπα/μορφότυπα (φορμά) δε δικαιολογούν τη ζημιά που γίνεται από το ιδιοταγές (proprietary) λογισμικό.

Η πολιτική εξάρτησης των πελατών της Microsoft

"Αγκαλιάστε, επεκτείνετε και εξαλείψτε" -- έτσι περιέγραψε η Microsoft τη στρατηγική της να εξαρτά τους χρήστες της από ιδιοταγείς (proprietary) επεκτάσεις των προτύπων (standards).

Η Microsoft εκτρέφει μια εξάρτηση από το μυστικό τους λογισμικό

Σύνδεσμος στο αμάρτημα της 'Εξάρτησης'

Η Microsoft συχνά επιχειρεί να εξαναγκάσει σε αναβαθμίσεις τους πελάτες της με το να σταματά την υποστήριξη παλαιοτέρων εκδόσεων των Windows και του Office, την ώρα που αλλάζει και τις μορφοποιήσεις (φορμά) των αρχείων που χρησιμοποιούνται από τις εφαρμογές της, αφήνοντας έτσι πολλές επιχειρήσεις στη θέση του να είναι υποχρεωμένες να αναβαθμίσουν ώστε να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το λογισμικό και τις μορφοποιήσεις στα οποία έχουν επενδύσει χρόνο.

Με το να διακόπτει την υποστήριξη από λειτουργικά συστήματα και άλλο λογισμικό, όπως το Microsoft Office, η Microsoft δεν αφήνει στις επιχειρήσεις καμμιά άλλη επιλογή από το να αναβαθμίσουν το λογισμικό τους σε μεταγενέστερες εκδόσεις. Οι νεώτερες εκδόσεις του λογισμικού έχουν διαφορετικές μορφοποιήσεις αρχείων από τις παλιότερες, εξαναγκάζοντας τις εταιρείες που ανταλάσσουν αυτά τα έγγραφα να αναβαθμίσουν επίσης το λογισμικό τους. Επιπλέον, κάποιες εφαρμογές αρνούνται να τρέξουν σε παλιότερες εκδόσεις των Windows της Microsoft, επιβάλλοντας έτσι πλήρεις αναβαθμίσεις συστήματος για ό,τι είναι στην ουσία μια απλή ανταλλαγή εγγράφου.

Αυτή η συμπειφορά δεν περιορίζεται μόνο στη Microsoft, αλλά επίσης σε εταιρείες ιδιοταγούς (proprietary) λογισμικού που παράγουν προϊόντα για τα Windows. Η Adobe συχνά ενημερώνει το λογισμικό της ώστε να μπαλώσει ελαττώματα που χρησιμοποιούνταν για να προσπεραστούν τα περιοριστικά μέτρα στους αναγνώστες της για αρχεία PDF, και η Apple χρησιμοποίησε την εφαρμογή Αναβάθμισης Λογισμικού της στα Windows προκειμένου να εξαναγκάσει τους χρήστες του iTunes να εγκαταστήσουν τον φυλλομετρητή ιστοσελίδων Safari.

Πώς το ελεύθερο λογισμικό υπερνικά αυτό το πρόβλημα: Οποιοσδήποτε χρησιμοποιεί το λογισμικό έχει πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα. Αυτό δίνει τρεις διακριτές επιλογές για την παροχή υποστήριξης πέρα από αυτήν που μπορούν να παράσχουν οι δημιουργοί του λογισμικού: Κατά πρώτον, ένα υποσύνολο των χρηστών του λογισμικού μπορούν να αποφασίσουν να συνεχίσουν να το υποστηρίζουν οι ίδιοι με ενημερώσεις και διορθώσεις λαθών. -- Μια ομάδα αποκαλούμενη Fedora Legacy (η Κληρονομιά του Καπέλου) το έκανε αυτό για τα Red Hat Linux (Κόκκινο Καπέλο) 7.3 και Red Hat 9, για αρκετά χρόνια αφότου σταμάτησαν οι επίσημεις ενημερώσεις. Κατά δεύτερον, ένα νέο project μπορεί να αποφασίσει να συνεχίσει την ανάπτυξη του λογισμικού από μόνο του, προσφέροντας στους χρήστες μια εναλλακτική επιλογή αναβάθμισης με τη μορφή μιας καινούργιας έκδοσης ή διανομής του λογισμικού. Τέλος, ο χρήστης μπορεί να προσλάβει έναν ανεξάρτητο προγραμματιστή ή μια ομάδα προγραμματιστών που θα βελτιώνουν και θα συντηρούν το λογισμικό.

Η Ιδιωτική ζωή και η Microsoft

Από ποιόν πρέπει να παίρνει τις εντολές του ο υπολογιστής σας;

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πως οι υπολογιστές τους πρέπει να υπακούν αυτούς και όχι κάποιον άλλον. Κι όμως, με ένα σχέδιο που αποκαλούν "διαπιστευμένη χρήση του υπολογιστή (trusted computing)" και με λογισμικό που αποκαλούν Γνήσιο Πλεονέκτημα Windows (Windows Genuine Advantage), η Microsoft και άλλοι σχεδιάζουν να κάνουν τον επόμενο υπολογιστή σας να υπακούει αυτούς αντί για εσάς, πράγμα που έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ιδιωτική σας ζωή.

Το Γνήσιο Μειονέκτημα της Microsoft

Σύνδεσμος στο αμάρτημα της 'Ιδιωτικής ζωής'

Το Γνήσιο Πλεονέκτημα Windows (Windows Genuine Advantage (WGA)) είναι το σύστημα της Microsoft για να ελέγχει από μακριά τον υπολογιστή σας. Το WGA ελέγχει διάφορα τμήματα του σκληρού σας δίσκου για να βεβαιώσει τη Microsoft ότι εκτελείτε μια "εγκεκριμένη" έκδοση των Windows. Το WGA υποχρεωτικά παρακολουθεί το συστημά σας και αν η Microsoft αποφασίσει ότι δεν είστε "εγκεκριμένος" μπορούν να απενεργοποιήσουν κάθε λειτουργικότητα του υπολογιστή σας. Σήμερα η Microsoft επιβεβαιώνει ότι το WGA ελέγχει:

  • Τον κατασκευαστή του υπολογιστή και το μοντέλο
  • το BIOS (Βασικό Σύστημα Εισόδου/Εξόδου)
  • τη διεύθυνση MAC
  • Έναν μοναδικό αριθμό που έχει δοθεί στον υπολογιστή σας - Globally Unique Identifier ή GUID
  • Το σειριακό αριθμό του Σκληρού Δίσκου
  • Της ρυθμίσεις περιοχής και Γλώσσας του Λειτουργικού Συστήματος
  • Την έκδοση του Λειτουργικού Συστήματος
  • Πληροφοριές του PC BIOS (κατασκευή, έκδοση, ημερομηνία)
  • Τον κατασκευαστή του PC
  • Τις τοπικές ρυθμίσεις του χρήστη
  • Τα αποτελέσματα εγκυρότητας της εγκατάστασης.
  • Το κλειδί προϊόντος των Windows ή του Office
  • Το αναγνωριστικό προϊόντος των Windows XP.

Το WGA έχει προκαλέσει έναν αριθμό από προβλήματα σχετικά με την ιδιωτικότητα, συμπεριλαμβανομένης της διαγραφής λογισμικού. Το WGA ενημερώνεται αυτόματα ως μέρος των κρισίμων ενημερώσεων της Microsoft, δίνοντας στους χρήστες ελάχιστες επιλογές πέρα από το να αποδεχθούν αλλαγές στο σύστημα που η Microsoft μπορεί να παρακολουθεί. Πολλοί ισχυρίζονται ότι το WGA είναι λογισμικό κατασκοπίας (spyware) και, αν και η Microsoft έχει αρνηθεί μια τέτοια πρόθεση, διατηρούν το δικαίωμα να αποφασίζουν τι μετράει ως επιδρομή στην ιδιωτικότητά σου.

Για τα Windows 7 έχουν αλλάξει την ονομασία του προϊόντος σε Τεχνολογίες Ενεργοποίησης των Windows 7 (WAT), αλλά η λειτουργία του παραμένει η ίδια.

Η έκδοση της Microsoft για το σχέδιο του "Έμπιστου Υπολογισμού (Trusted Computing)" αποκαλείται "Palladium". Ιδιοταγή προγράμματα είχαν συμπεριλάβει κακόβουλο λογισμικό από παλιά, αλλά το Palladium το έκανε καθολικά.

Το Hollywood και οι δισκογραφικές εταιρείες θα χρησιμοποιούν το Palladium για να εξασφαλίσουν ότι βίντεο και μουσική που έχουν μεταφορτωθεί μπορούν να παιχθούν μόνο σε έναν συγκεκριμένο υπολογιστή και ο διαμοιρασμός 'εξουδιοδοτημένων' αρχείων θα είναι απολύτως αδύνατος.

Το να κάνεις το διαμοιρασμό αδύνατο είναι αρκετά κακό, αλλά γίνεται και χειρότερο. Υπάρχουν σχέδια να χρησιμοποιηθεί ο ίδιος εξοπλισμός για τα μηνύματα αλληλογραφίας και για έγγραφα --με αποτελέσματα όπως μηνύματα που εξαφανίζονται σε δυο βδομάδες, ή σε έγγραφα που κανείς μπορεί να τα διαβάσει μόνο στους υπολογιστές μιας εταιρείας.

Φανταστείτε ότι παίρνετε ένα μήνυμα απο το αφεντικό σας που σας λέει να κάνετε κάτι ριψοκίνδυνο. Ένα μήνα μετά, όταν πάει στραβά, δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το μήνυμα για να αποδείξετε ότι η απόφαση δεν ήταν δική σας. Το "να το έχεις γραπτώς" δε σε προφυλάσσει όταν η εντολή είναι γραμμένη με μελάνι που εξαφανίζεται.

Ο επίβουλος υπολογισμός (treacherous computing) βάζει σε κίνδυνο την ύπαρξη των ελεύθερων λειτουργικών συστημάτων και εφαρμογών, αφού μπορεί να να μην έχεις καν τη δυνατότητα να τα τρέχεις.

Μερικές εκδόσεις προδοτικού/επίβουλου υπολογισμού απαιτούν το λειτουργικό σύστημα να έχει εξουσιοδοτηθεί από κάποια συγκεκριμένη εταιρεία. Ελεύθερα Λειτουργικά Συστήματα δεν μπορούν να εγκατασταθούν καθόλου. Μερικές εκδόσεις προδοτικού λογισμικού απαιτούν κάθε πρόγραμμα να είναι επακριβώς εξουσιοδοτημένο από τον δημιουργό του λειτουργικού συστήματος.

Δε θα μπορούσατε να εκτελείτε ελεύθερες εφαρμογές σε ένα τέτοιο σύστημα. Αν βρήκατε πώς να το κάνετε, και το είπατε σε κάποιον, αυτό ίσως να ήταν έγκλημα.

Stay informed — join our Windows 7 Sins mailing list

Το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού παίρνει πολύ σοβαρά την ασφάλειά σας. Παρακαλούμε διαβάστε την πολιτική ασφάλειάς μας.

Η εναλλακτική; Με το ελεύθερο λογισμικό έχετε ελευθερία!

Με το να χρησιμοποιείς ελεύθερο λογισμικό κάνεις μια πολιτική και ηθική επιλογή διατρανώνοντας το δικαίωμα να μαθαίνεις και να μοιράζεσαι με τους άλλους. Το ελεύθερο λογισμικό έχει γίνει η βάση μιας κοινωνίας μάθησης όπου μοιραζόμαστε τις γνώσεις μας με τρόπο που οι άλλοι μπορούν να χτίσουν πάνω σ' αυτές και να διασκεδάσουν.

Τί θα γινόταν αν υπήρχε παγκοσμίως μια ομάδα ταλαντούχων και ηθικών προγραμματιστών εθελοντικά δεσμευμένων στην ιδέα του να γράφουν και να μοιράζονται λογισμικό ο ένας με τον άλλον και με καθέναν που ομοίως συμφωνούσε να μοιράζεται; Τί θα συνέβαινε αν οποιοσδήποτε μπορούσε να είναι μέλος αυτής της ομάδας και να επωφελείται απ' αυτήν την κοινότητα χωρίς να είναι ειδικός στους υπολογιστές ή να ξέρει ο,τιδήποτε από προγραμματισμό; Δε θα χρειαζόταν να ανησυχούμε μη μας πιάσουν να αντιγράφουμε ένα χρήσιμο πρόγραμμα για τους φίλους μας— επειδή δε θα κάναμε τίποτα κακό.

Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένα τέτοιο κίνημα και μπορείς να είσαι μέλος του.

Μάθε περισσότερα για το κίνημα του ελεύθερου λογισμικού.

Οι 7 αμαρτίες των Windows 7: Η περίπτωση της Microsoft και του μονοπωλιακού λογισμικού

Η καινούργια έκδοση του λειτουργικού συστήματος Windows της Microsoft, τα Windows 7 έχουν το ίδιο πρόβλημα που είχαν τα Vista, XP και όλες οι προηγούμενες εκδόσεις -- είναι μονοπωλιακό, "ιδιωτικό" λογισμικό. Δεν επιτρέπεται στους χρήστες να μοιράζονται ή να τροποποιούν το λογισμικό των Windows, ή να εξετάζουν πώς δουλεύει "από μέσα".

Το γεγονός ότι τα Windows 7 είναι μονοπωλιακά, σημαίνει ότι η Microsoft επιβάλλει νομικό έλεγχο πάνω στους χρήστες των μέσω ενός συνδυασμού από πνευματικά δικαιώματα (κόπιράϊτ), συμβόλαια και πατέντες. Η Microsoft χρησιμοποιεί τη δύναμή της για να κακομεταχειρίζεται τους χρήστες των υπολογιστών. Στο windows7sins.org, το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού παρουσιάζει επτά παραδείγματα κατάχρησης που έχει διαπράξει η Microsoft.

Έχουμε ταχυδρομήσει ένα γράμμα σε 499 από τις 500 εταιρείες του Fortune (θεωρήσαμε ότι η Microsoft δεν θα άκουγε), αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή...

Έχουμε επίσης ταχυδρομήσει άλλο ένα γράμμα σε 500 μη κερδοσκοπικές ομάδες ανά τον κόσμο.

Θα θέλαμε πολύ να στέλναμε περισσότερα γράμματα σ' όσους παίρνουν αποφάσεις για τα Windows 7 και ο κόσμος έχει αναγνωρίσει μέσα στην οργάνωση ή στην κοινότητά του ο καθένας, και με τη βοήθειά σας μπορούμε.

Αν δωρίστε $25 δολλάρια, θα στείλουμε άλλες 50 επιστολές, δωρίστε $100 και θα στείλουμε 200 επιστολές κ.ο.κ.

Στείλτε μας τις προτάσεις σας για οργανισμούς που θα ωφελούνταν από την επιστολή μας.

1. Δηλητηρίαση της εκπαίδευσης: Σήμερα, τα περισσότερα παιδιά των οποίων η μόρφωση εμπλέκεται με υπολογιστές, διδάσκονται να χρησιμοποιούν το προϊόν μιας εταιρείας: Της Microsoft. Η Microsoft ξοδεύει μεγάλα χρηματικά ποσά σε λομπίστες και σε μάρκετινγκ ώστε να διαφθείρει εκπαιδευτικά τμήματα. Μια εκπαίδευση που αξιοποιεί την ισχύ των υπολογιστών πρέπει να αποτελεί μέσο για ελευθερία και ενδυνάμωση και όχι μια λεωφόρο προκειμένου μια εταιρεία να ενσταλλάξει το μονοπώλιό της.

2. Εισβολή στην ιδιωτικότητα: Η Microsoft χρησιμοποιεί λογισμικό με οπισθοδρομικά ονόματα όπως "Γνήσιο Πλεονέκτημα των Windows" προκειμένου να επιβλέπει τα περιεχόμενα των σκληρών δίσκων των χρηστών. Η συμφωνία αδειοδότησης που οι χρήστες υποχρεούνται να αποδεχθούν πριν χρησιμοποιήσουν τα Windows προειδοποιεί ότι η Microsoft διεκδικεί το δικαίωμα να κάνει τα προηγούμενα χωρίς προειδοποίηση.

3. Μονοπωλιακή συμπεριφορά: Σχεδόν κάθε υπολογιστής που αγοράζεται έχει τα Windows προεγκατεστημένα -- αλλά όχι με επιλογή του αγοραστή. Η Microsoft υπαγορεύει απιτήσεις σε φορείς/προμηθευτές υλικού, οι οποίοι δεν θα προσφέρουν προσωπικούς υπολογιστές χωρίς αυτοί να έχουν εγκατεστημένα τα Windows, παρόλο που πολλοί άνθρωποι ζητάνε κάτι τέτοιο. Ακόμη και υπολογιστές που είναι διαθέσιμοι με άλλα λειτουργικά συστήματα όπως το GNU/Linux,προεγκατεστημένα, συχνά είχαν αρχικά τα Windows.

4. Εξάρτηση του πελάτη: Η Microsoft συχνά προσπαθεί να υποχρεώσει τους χρήστες σε ενημερώσεις/ανανεώσεις, με το να αφαιρεί την υποστήριξη από παλιότερες εκδόσεις των Windows ή της σουίτας Γραφείου (Office), και με το "φούσκωμα" των απιτήσεων σε υλικό (hardware). Για πολλούς ανθρώπους, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πετάξουν υπολογιστές που δουλεύουν, απλά επειδή δεν πληρούν τις περιττές απαιτήσεις των επόμενων εκδόσεων των Windows.

5. Κατάχρηση των προτύπων: Η Microsoft επιχειρήσει να εμποδίσει την ελεύθερη προτυποποίηση διαφόρων μορφών εγγράφου, επειδή πρότυπα όπως η μορφοποίηση (format) OpenDocument θα απειλούσε τον έλεγχο που έχει τώρα πάνω στους χρήστες μέσω των μονοπωλιακών/ιδιωτικών μορφοποιήσεων του Word. Σε μια προσπάθει να σταματήσουν τέτοιες προσπάθειες, έχουν εμπλακεί σε ύπουλες συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένης της δωροδοκίας αξιωματούχων.

6. Επιβολή της Διαχείρισης Ψηφιακών Περιορισμών --Digital Restrictions Management (DRM):
Με τον Windows Media Player, η Microsoft δουλεύει σε συνεργία με τις μεγάλες εταιρείες Μέσων ώστε να δημιουργήσει περιορισμούς στην αντιγραφή και αναπαραγωγή μέσων στο λειτουργικό τους σύστημα. Για παράδειγμα, κατ' απαίτηση του NBC, η Microsoft μπόρεσε να εμποδίσει τους χρήστες των Windows από το να εγγράφουν τηλεοπτικές εκπομπές που είχαν νόμιμο δικαίωμα να εγγράφουν.

7. Απειλούν την ασφάλεια του χρήστη: Τα Windows έχουν μακρά ιστορία ευπαθειών στην ασφάλεια, καθιστώντας ικανό το διασκορπισμό ιών και επιτρέποντας σε απομακρυσμένους χρήστες να παίρνουν τον έλεγχο των υπολογιστών άλλων ανθρώπων για να τους χρησιμοποιήσουν ως ρομπότ που στέλνουν spam μηνύματα. Εφόσον το λογισμικό είναι κρυφό, όλοι οι χρήστες εξαρτώνται από τη Microsoft για να λύσει αυτά τα προβλήματα -- αλλά η Microsoft έχει κατά νου τα δικά της ενδιαφέροντα στην ασφάλεια και όχι εκείνα των χρηστών της.

Μπορείς να βοηθήσεις!

Λειτουργικά Συστήματα Ελεύθερου λογισμικού όπως το GNU/Linux μπορούν να κάνουν την ίδια δουλειά με τα Windows, αλλά επιπλέον ενθαρρύνουν τους χρήστες να μοιράζονται, τροποποιούν και μελετούν το λογισμικό όσο θέλουν. Έτσι, ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουν οι χρήστες την Microsoft και να μην πέφτουν θύματα των 7 αμαρτιών των Windows 7, είναι να χρησιμοποιούν ένα ελεύθερο λειτουργικό σύστημα. Το λογισμικό και οι υπολογιστές πάντα θα έχουν προβλήματα, αλλά χρησιμοποιώντας ελεύθερο λογισμικό, οι χρήστες και οι κοινότητές τους έχουν τη δύναμη να λύνουν μόνοι τους τα προβλήματα για τον εαυτό τους και τους άλλους.

Μπορείτε να πάρετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις αμαρτίες και πώς να τις αποφύγετε στο windows7sins.org. Παρακαλούμε εγγραφείτε εκεί για νέα σχετικά με εκστρατείες και ειδοποιήσεις σχετικά με ενέργειες ούτως ώστε να ανεβάσουμε τη συνειδητοποίηση σχετικά με τις καταχρήσεις της Microsoft, τα προβλήματα των Windows 7 και τη σημασία του ελεύθερου λογισμικού!

Πώς φτάσαμε ως εδώ

Δυο χρόνια πριν, η Microsoft έβγαλε τα Windows Vista, με λίγες φανφάρες και πολύ απογοήτευση, και τα δυο απ' τους χρήστες, που αντιμετώπισαν μάχες με χαλασμένο λογισμικό, οδηγούς συσκευών και βαριούς περιορισμούς και από τους δημιουργούς που πάλευαν να ενημερώσουν το λογισμικό έτσι ώστε να δουλεύει στο νέο σύστημα.

 

Δυο χρόνια μετά η ίδια η Microsoft παραδέχεται ότι τα Vista απέτυχαν. Οι χρήστες δεν ήταν έτοιμοι να αποδεχθούν το πισογύρισμα που τους πρόσφεραν τα Vista και η Microsoft προσπάθησε να επανορθώσει με την αναγγελία των Windows 7. Τα Windows 7, όπως τα Windows XP το 2001, έχουν ένα ίχνος πιο μετριοπαθών απαιτήσεων, πράγμα που τα κάνει ιδανικά για χαμηλής ισχύος υπολογιστές-σημειωματάρια (netbooks). Όμως, σε αντίθεση με τα Windows XP, η Microsoft έχει σκόπιμα σακατέψει τα Windows 7, αφήνοντας τους χρήστες των netbooks στο έλεος της Microsoft που ελέγχει ποιές εφαρμογές μπορούν να χρησιμοποιήσουν όπως επίσης και των αριθμό των εφαρμογών που μπορούν να εκτελέσουν ταυτόχρονα.

Η Microsoft ξαναρχίζει πάλι τα γνωστά της κόλπα μόνο που αυτή τη φορά, εισάγουν επίσης τεχνητούς περιρορισμούς στο ίδιο το λειτουργικό σύστημα. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν, αυτή είναι η πρώτη έκδοση των Windows που μπορεί μαγικά να εξαφανίσει ακαριαία περιορισμούς με την αγορά μιας ακριβότερης εκδοχής (version) από τη Microsoft.

Αυτό δεν είναι κάτι νέο όμως. Στα 1996 σάλος ξέσπασε σχετικά με τα Windows NT της Microsoft. Εκείνη την εποχή, η Microsoft πουλούσε δυο εκδόσεις του λειτουργικού της συστήματος: Τα Windows NT Workstation και τα Windows NT Server. Η έκδοση server κόστιζε περίπου 800$ περισσότερο από την έκδοση σταθμού εργασίας (workstation) του λειτουργικού συστήματος.

 

Ενώ τα Windows NT Server συμπεριλάμβαναν μια σειρά εφαρμογών εξυπηρετητή (server) που δεν διατίθοταν με τα NT Workstation, η Microsoft επέμενε ότι τα ίδια τα λειτουργικά συστήματα ήταν, "δύο πολύ διαφορετικά προϊόντα που προοριζόταν για δυο πολύ διαφορετικές λειτουργίες". Τα NT Server, ισχυριζόταν η Microsoft, ήταν κομμένα και ραμμένα για χρήση ως εξυπηρετητές Internet ενώ τα NT Workstation ήταν χονδροειδώς ανεπαρκή. Σκοπεύοντας να επιβάλλει αυτή τη διαφορά, τόσο ο κώδικα των NT Workstation όσο και η συμφωνία άδειας, περιόριζε τους χρήστες σε όχι περισσότερες από δέκα ταυτόχρονες TCP/IP (δηλ. Internet) συνδέσεις, την ώρα που στα NT Server ο αριθμός αυτός παρέμενε απεριόριστος.

Πολλοί χρήστες παρατήρησαν ότι και οι δυο εκδόσεις των Windows NT ήταν πολύ όμοιες. "Σκάβοντας" βαθύτερα, μια ανάλυση των "O' Reilly και Συνεργάτες" αποκάλυψε ότι ο πυρήνας, και στην πραγματικότητα κάθε δυαδικό αρχείο που περιλαμβανόταν στα NT Workstation, ήταν πανομοιότυπο με αυτά που ερχόταν με τα NT Server. Η μοναδική διαφορά ανάμεσα στις βάσεις των δυο προϊόντων βρίσκεται στις πληροφορίες εγκατάστασης των λειτουργικών συστημάτων: Η έκδοση server περιείχε αρκετές επιλογές ή 'σημάδια' (flags) που την χαρακτήριζαν ως είτε 'Workstation' είτε 'Server'. Αν το μηχάνημα ήταν 'μαρκαρισμένο' ώς 'Σταθμός Εργασίας' (workstation), συγκεκριμένη λειτουργικότητα θα απενεργοποιούταν και θα περιοριζόταν ο αριθμός των συνδέσεων στο δίκτυο.

Αποκαλούμε τέτοιους περιορισμούς, αντί-προσόντα (antifeatures). Ένα αντι-προσόν είναι λειτουργικότητα που ο δημιουργός της κάθε τεχνολογίας χρεώνει τους χρήστες ώστε να μην την συμπεριλάβει -- είναι πιο δύσκολο για τη Microsoft να περιορίσει τις συνδέσεις στο Internet απ' ότι να τις αφήσει ελεύθερες -- και τα όρια δεν είναι κάτι που ο κάθε χρήστης θα ζητούσε.

Δυστυχώς, για τις εταιρείες και τα άτομα που προσπαθούν να προωθήσουν τέτοια αντιπροσόντα, οι χρήστες με ρυθμό που όλο και αυξάνεται, έχουν εναλλακτικές λύσεις στο ελεύθερο λογισμικό. Αποδεικνύεται τελικά ότι η ελευθερία του λογισμικού κάνει τα αντιπροσόντα αδύνατα στις περισσότερες καταστάσεις. Η αρπακτική χρέωση των NT της Microsoft είναι αδύνατη για το GNU/Linux, που οι χρήστες μπορούν να προγραμματίσουν γύρω απ' αυτό.

Μια έκδοση του Firefox χρηματοδοτούμενη από διαφημίσεις θα ήταν επίσης αδύνατη -- οι χρήστες απλώς θα δημιουργούσαν και θα μοιραζόταν μια εκδοχή του λογισμικού χωρίς τα εν λόγω αντιπροσόντα.

Εν τέλει, η απουσία παρόμοιων αντιπροσόντων ορίζει μερικές από τις ευκολότερες νίκες για το ελεύθερο λογισμικό. Δεν κοστίζει τίποτε στους δημιουργούς ελεύθερου λογισμικού να αποφύγουν τα 'αντιπροσόντα'. Σε πολλές περιπτώσεις, το να μην κάνεις τίποτε είναι ακριβώς αυτό που θέλουν οι χρήστες και δεν τους δίνει το μονοπωλιακό λογισμικό.

Πόροι

  • Flyer
  • Flyer

Θα προσθέσουμε κι άλλα σύντομα. Αν έχεις να συνεισφέρεις με μια εικόνα, παρακαλούμε στείλε το εδώ campaigns@fsf.org.

© 2009 Free Software Foundation, Inc

Bill Gates/Jesus cartoon by Phil Garcia and Don Berry. Verbatim copying and distribution of the cartoon are premitted without royalty in any medium provided this notice and the copyright notice are preserved.

This page is licensed under the Creative Commons Attribution-No Derivative Works 3.0 License.

FSF launches campaign against Windows 7 and proprietary software

Translations of this page